Məhsul kodu: 1712
BU KİTAB İKİ VƏTƏN ÜÇÜN YAZILDI...
Əhməd bəy Ağaoğlu son sözləri yazır: İndən belə Sərbəst İnsanlar Ölkəsinin vətəndaşı sayılacaqdım, - deyir.
Gözlərimdə hər şey dəyişmişdi, - yazır. Hər şeydə bir gözəllik görürdüm, hər şey məni yaşamağa səsləyirdi.
Və bir etirafda bulunur: Anladım ki, bütün varlığımla Azadlıq mələyinə vurulmuşam!
Tarix qoyur: 4 iyun, 1930-cu il. Keçiörən.
Ömrün qürubuna cəmi bir neçə il qalırdı...
O Bakını, ən önəmlisi doğulduğu Şuşanı görmədən bu dünyadan köç edəcəkdi...
O özü də, milləti üçün kitabda yazdığı pirlərdən—müdriklərdən biri idi.
Əhməd bəy azadlığını təzəcə əldə etmiş bir ölkədə yaşayırdı.
Sərhədin o tayında isə öz Vətəni istibdad altında idi.
Əhməd bəy bu kitabı iki Vətən üçün yazdı.
İnanırdı ki, nə vaxtsa bu yazdıqları o sərhədi keçəcək.
Düz bilirdi. 70 ildən sonra o kitab saralıb-solmuş halı ilə Vətənə çatdı.
Vətən azadlığını əldə etmişdi.
Amma iç zəncirlərini qıra bilmişdimi?
İstibdadın çökdüyü qəlbini, taxt qurduğu ruhunu azad edə bilmişdimi?
Haqqı qorumaq vəzifədir - gerçəkliyinə əməl edə bilmişdimi? Sizdən soruşuram, bilmişdimi?..
